Jusqu’en 1940 environ, les emprunts

Jusqu’en 1940 environ, les emprunts à l’anglais britannique sont
« parfaitement acceptés » (Rey, 2008 : 119). L’emploi de tous ces
anglicismes courants (les américanismes sont rares) est légitimé
par leur intégration dans l’usage et par les dictionnaires où ils sont
consignés, généralement sans marque normative. Il n’y a pas de
comparaison à établir avec la situation du Canada français où, à
la même époque, l’anglicisme est synonyme de faute, d’aliénation
culturelle, et où la collectivité lutte depuis 1760 pour conserver
l’usage de sa langue.

Results (Thai) 1:

จนถึงปี 1940 การยืมจากภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ
เป็น "ได้รับการยอมรับอย่างสมบูรณ์" (เรย์ 2008: 119) การใช้กระแสเหล่านี้
anglicisms (Americanisms เป็นของหายาก)
เป็น legitimized โดยรวมของพวกเขาในการใช้งานและพจนานุกรมที่พวกเขาจะ
บันทึกมักจะไม่มีแบรนด์กฎเกณฑ์ ไม่มี
เปรียบเทียบสามารถทำกับสถานการณ์ในฝรั่งเศสแคนาดาที่
เวลาเดียวกันขนบธรรมเนียมที่ชาวอังกฤษใช้หมายถึงการประพฤติผิดแปลกแยกทางวัฒนธรรม
และชุมชนที่ได้รับการต่อสู้ตั้งแต่ 1760 เพื่อให้
ใช้ลิ้นของเขา

Results (Thai) 2:

จนกระทั่งประมาณ ๒๔๘๓ เงินกู้ยืมภาษาอังกฤษแบบอังกฤษจะ
"ยอมรับอย่างสมบูรณ์แบบ" (เรย์ 2008:119) ใช้ทั้งหมดเหล่านี้
anglicisms ทั่วไป (Americanisms ไม่ค่อยพบ) จะถูกต้อง
โดยรวมของพวกเขาในการใช้งานและพจนานุกรม
บันทึก มักจะไม่ มีเครื่องหมาย normative ไม่มีของ
เปรียบเทียบการตรวจสถานการณ์ของแคนาดาฝรั่งเศสที่ ถึง
กัน anglicism แบบอย่างประพฤติ จำหน่าย
วัฒนธรรม และที่ชุมชนต่อสู้ตั้งแต่ 1760 ให้
ใช้ภาษา

Results (Thai) 3:

จนกระทั่งปี 1940 ประมาณเงินกู้ในอังกฤษ(บริติช)ได้รับการยอมรับ
"อย่างสมบรูณ์แบบ"( Rey 2008119 ) การจ้างงานของ
anglicisms ใช้กระแสไฟ( americanisms หาชมได้ยาก)ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือ
โดยการบูรณาการในการใช้และโดยปกติพจนานุกรมที่หรือไม่ก็มี
คำแนะนำโดยปกติแล้วไม่มีแบรนด์เป็นบรรทัดฐาน ไม่มี
เมื่อเปรียบเทียบกับการสร้างกับสถานการณ์ของฝรั่งเศส,แคนาดา,หรือ
เวลาเดียวกันกับที่ขนบธรรมเนียมที่ชาวอังกฤษใช้ที่มีความหมายเดียวกับของกลางหรือมีความประพฤติเสื่อมเสียความแปลกแยก
ทางวัฒนธรรมและชุมชนหรือการต่อสู้มาตั้งแต่ 1760 เพื่อช่วยให้ใช้
ของ ภาษา ของ