Comme de coutume à la cour des Valo

Comme de coutume à la cour des Valois, les fêtes sont brillantes et comblent Margot par leur démesure. Henri est contraint d’abjurer et demeure trois ans au Louvre où il se sent prisonnier. Pendant que le prince trompe son ennui en satisfaisant son goût pour la chair, Margot fait de même en se prenant de passion pour les grands comme les humbles.

Results (Thai) 1:

ตามปกติในศาลที่ลัวส์ feasts จะสดใส และเติมมาร์ก็อท โดย outrageousness ของพวกเขา เฮนรี่ถูกบังคับให้คืนคำ และยังคง ที่ลูฟร์สามปีที่เขารู้สึกติดอยู่ ในขณะที่เจ้าผิดความเบื่อของเขา ด้วยความพึงพอใจของเขารสชาติเนื้อ มาร์ก็อทคือการรักอย่างดีเป็นพึงพอใจในทำนองเดียวกัน

Results (Thai) 2:

ตามปกติท​​ี่ศาลวาลัวส์, บุคคลที่มีความสวยงามและมาร์กอทเติมเต็มส่วนเกินของพวกเขา เฮนรีก็ถูกบังคับให้ปฏิเสธและยังคงเป็นปีที่สามที่ Louvre เขารู้สึกนักโทษ ในขณะที่เจ้าชายหลอกเบื่อเธอด้วยความพึงพอใจของเขารสชาติเนื้อ, มาร์กอทก็ทำเช่นเดียวกันโดยการรักที่ดีที่สุดเท่าที่ต่ำต้อย

Results (Thai) 3:

เป็นเรื่องปกติสำหรับ valois ศาลที่เลี้ยงอยู่และเป็นประกายเงางามเติม margot โดยลูกของพวกเขา Henri ถูกบังคับให้ถอนคำและยังคงเป็นปีที่สามที่ Louvre หรือเขารู้สึกว่านักโทษ ในขณะที่เจ้าชายที่ถูกหลอกลวงทำให้เบื่อของเขาในการสร้างความพึงพอใจได้ลิ้มลองของเขาสำหรับเนื้อ margot ความจริงในแบบเดียวกันโดยการนำของความหลงใหลในที่ถ่อมใจ.